• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

استفهام اکتفائی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



پرسش به قصد لزوم بسنده کردن مخاطب به مضمون کلام را استفهام اکتفائی گویند.



«استفهام اکتفایی» از اقسام استفهام مجازی است. « اکتفا » به معنای بسنده کردن و قانع شدن است، و استفهام اکتفائی شاید به این معنا باشد که آیا مخاطب نباید نسبت به مطلب مورد سؤال قانع شود و بسنده کند؟ یعنی باید برای او کافی باشد. زرکشی آیه مذکور را از موارد استفهام تقریری شمرده است. سیوطی در این باره این آیه را مثال زده است: (... الیس فی جهنم مثوی للمتکبرین...)؛ «آیا جای سرکشان در جهنم نیست».
[۳] کمالی دزفولی، علی، قرآن ثقل اکبر، ص۲۱۵.



۱. سوره زمر/۳۹، آیه۶۰.    .
۲. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، الاتقان فی علوم القرآن، ج۳، ص۲۷۳.    
۳. کمالی دزفولی، علی، قرآن ثقل اکبر، ص۲۱۵.



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «استفهام اکتفائی».    



جعبه ابزار