استطاعت جعلی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
استطاعت جعلی
استطاعتی است که با
نذر و
قسم و
عهد برای انجام
حج، ایجاد میشود.
در آثار فقهی
امام خمینی، اصطلاح «استطاعت جعلی» به مفهوم «استطاعتی که با نذر و قسم و عهد برای انجام حج، ایجاد میشود» به چشم نمیخورد؛ اما اینکه
نذر و مانند آن سبب وجوب
تحصیل استطاعت میگردد، در فتاوای ایشان آمده است. در
تحریرالوسیله میفرمایند: «اگر
مستطیع نذر کند که
حجة الاسلام را به جا آورد منعقد میشود و به جا آوردن حجة الاسلام برایش کافی است، و اگر آن را ترک نماید تا بمیرد قضا از او و کفّاره از ترکهاش واجب است. و اگر
غیر مستطیع، حجة الاسلام را نذر کند نذر منعقد میشود و تحصیل استطاعت بر او
واجب میشود، مگر اینکه نذرش حج بعد از
استطاعت باشد.»
و «در حج نذری،
استطاعت شرعی معتبر نیست، بلکه با داشتن
قدرت عقلی واجب است، مگر آنکه انجام آن همراه
حرج باشد یا موجب ضرر بر جان یا آبرو یا مال گردد و آن ضرر موجب حرج بر او باشد.»
پس به بیانی که گذشت نذر و قسم و عهد برای نذرکننده و مانند او، استطاعت ایجاد نمیکند بلکه صرفاً تحصیل آن را واجب میکند اگر متعلق آن حجة الاسلام باشد؛ و فراهم بودن قدرت عقلی - به شرطی که گفته شد - در وجوب آن کافی است اگر غیر حجة الاسلام را نذر کرده باشد.
• تونهای، مجتبی، فرهنگنامه حج، ص۱۰۲.
•
ساعدی، محمد، (مدرس حوزه و پژوهشگر) ،
موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی