ـــ استصحاب امر وجودی مانند استصحاب کر بودن آبی که قبلا کر بوده است و الآن در کر بودن آن شک می‌کنیم، مقابل «استصحاب عدمی» (اصلعدم) مانند استصحاب عدم کر بودن آبی که قبلا کر نبوده و الآن در کر بودن آن شک کرده‌ایم.
ـــ استصحاب وجودی، مقابل استصحاب عدمی و به معنای استصحاب وجود چیزی است که در گذشته مسلّم بوده و اکنون در آن تردید شده است، مانند: استصحاب حیات شخص غایب، یا استصحاب وجود وضوی سابق؛ به بیان دیگر، در استصحاب وجودی، مستصحب ، امری وجودی است؛ به خلاف استصحاب عدمی که مستصحب آن، امری عدمی است.
در کتاب «فرائد الاصول» آمده است: «.. . ان المستصحب قد یکون أمرا وجودیا، کوجوب شیء او طهارة شیء او رطوبة ثوب او نحو ذلک.. . ».
