استصحاب عدم مجعول از اقسام استصحاب عدمی است و در موارد شک در وجود حکمی شرعی جاری می‌شود؛ به این معنا که قبل از ورود شرع ، نسبت به عدم چنین مجعولی یقین وجود داشت، از این رو پس از شک نیز حکم به بقای آن می‌شود، مثل: استصحاب عدم مجعولیت حرمت نماز جمعه در زمان غیبتامام معصوم علیه‌السّلام .
جعل شرعی یعنی انشای حکم تکلیفی یا وضعی از سوی شارع که ظرف آن، عالم اعتبار است؛ اما مجعول شرعی عبارت است از حکم شرعی (وضعی یا تکلیفی) که به موضوعی خاص تعلق می‌گیرد.
