• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

استراحت‌

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


مقالات مرتبط: إِجمام (مفردات‌نهج‌البلاغه).


آسودن و رفع خستگی را استراحت گویند. از آن به مناسبت در باب‌های صلات، حج و احیاء موات سخن رفته است.


استراحت در بین طواف به اندازه‌ای که موالات بر هم نخورد، جایز است.
[۱] معتمد العروة ج۴، ص۳۵۷.    


نشستن بر صفا یا مروه و نیز بین صفا و مروه هنگام سعی برای استراحت به قول مشهور، جایز است.
[۲] جواهر الکلام ج۱۹، ص۴۲۸.    


توقّف در معابر عمومی به‌انگیزۀ استراحت در صورت مزاحمت نداشتن برای ره‌گذران، جایز است.
[۳] جواهر الکلام ج۳۸، ص۷۷-۷۸.    


اگر کسی در مکان عمومی که متعلّق حق دیگران نیست، برای استراحت و مانند آن بنشیند، کسی حق ندارد او را از آن مکان بلند کند، ولی چنانچه خود، مکان را ترک کند، دیگر نسبت به آن حقّی ندارد.
[۴] جواهر الکلام ج۳۸، ص۷۷-۷۸.    


به قول مشهور، استراحت حاجی در ابطح برای مدّتی کوتاه مستحب است.
[۵] جواهر الکلام ج۲۰، ص۵۷.    


جلسۀ استراحت در نماز، مستحب است.
[۶] جواهر الکلام ج۱۰، ص۱۸۲.    


۱. ↑ معتمد العروة ج۴، ص۳۵۷.    
۲. ↑ جواهر الکلام ج۱۹، ص۴۲۸.    
۳. ↑ جواهر الکلام ج۳۸، ص۷۷-۷۸.    
۴. ↑ جواهر الکلام ج۳۸، ص۷۷-۷۸.    
۵. ↑ جواهر الکلام ج۲۰، ص۵۷.    
۶. ↑ جواهر الکلام ج۱۰، ص۱۸۲.    


فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۱، ص۴۳۷.    



رده‌های این صفحه : حج | فقه | نماز
جعبه ابزار