• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

استحباب مولوی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



استحباب مولوی استحبابِ ناشی از تعلّقِ طلب غیر اکید شارع است.



استحباب مولوی، مقابل استحباب ارشادی می‌باشد و آن، استحبابی است که مولا مکلف را به خاطر مصلحتی که در متعلق آن وجود دارد، به انجام آن بعث و تشویق می‌نماید و به همین خاطر، برای به جا آوردن آن ثواب تعیین نموده است، هر چند برای ترک آن، عقاب مقرر نکرده است.


در استحباب مولوی، به خاطر این که امر مولا به آن تعلق گرفته، می‌توان آن امر را قصد نمود و با قصد قربت، عمل در زمره اعمال عبادی قرار می‌گیرد؛ به خلاف استحباب ارشادی که با قصد امر، آن فعل، عبادی نمی‌شود، زیرا فرمان دهنده آن در حقیقت عقل است و مولا به حکم عقل ارشاد می‌نماید.


۱. ایروانی، باقر، الحلقة الثالثة فی اسلوبها الثانی، ج۳، ص۱۶۵.    
۲. صدر، محمد باقر، دروس فی علم الاصول، ج۲، ص۳۴۴.    



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۱۵۳، برگرفته از مقاله «استحباب مولوی».    




جعبه ابزار