اسارت کافران (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
یکی از مواردی که در قرآن به آن اشاره شده است اسیر گرفتن در جنگ ها می باشد برای این امر در
قرآن شرایطی بیان شده است که در این مبحث به برخی از آن شرایط اشاره میشود.
در قرآن به اسارت درآمدن گروهی از کافران و مشرکان
مکه به دست
مسلمانان در
جنگ بدر اشاره شده است مانند آیه: یـایها النبی قل لمن فی ایدیکم من الاسری.... («الاسری» طبق شان نزول آیه، کافران اسیر شده در جنگ بدراند.)
در آيه مورد بحث به
پیامبر صلى الله عليه و آله دستور مىدهد كه اسيران را با بيان دلگرم كنندهاى به سوى
ایمان و اصلاح روش خود دعوت و تشويق كند، مىفرمايد: «اى پيامبر! به اسيرانى كه در دست شما هستند بگو: اگر
خداوند در دلهاى شما خير و نيكى بداند بهتر از آنچه از شما گرفته شده، به شما مىبخشد» «يا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُلْ لِمَنْ في أَيْديكُمْ مِنَ الأَسْرى إِنْ يَعْلَمِ اللَّهُ في قُلُوبِكُمْ خَيْراً يُؤْتِكُمْ خَيْراً مِمَّا أُخِذَ مِنْكُمْ».
منظور از كلمه «خَيْراً» در جمله «إِنْ يَعْلَمِ اللَّهُ في قُلُوبِكُمْ خَيْراً» همان ايمان و پذيرش
اسلام است و منظور از «خَيْراً» در جمله بعد، پاداشهاى مادى و معنوى است كه در سايه اسلام و ايمان عايد آنها مىشود، و به مراتب بالاتر از مبلغى است كه به عنوان «فِداء» پرداختهاند.
علاوه بر اين پاداشها، لطف ديگرى نيز درباره شما كرده «و گناهانى را كه در سابق و قبل از پذيرش اسلام مرتكب شديد، مىبخشد، و خداوند آمرزنده و مهربان است» «وَ يَغْفِرْ لَكُمْ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحيمٌ».
یکی از مواردی که در قرآن به آن اشاره شده است، اسیر گرفتن
مشرکان و کافران پیمان شکن پس از سپری شدن
ماههای حرام ، میباشد. خداوند به مسلمانان می فرماید: براءة من الله ورسوله الی الذین عـهدتم من المشرکین•
(اين آيه اعلام بيزارى و عدم تعهد است از طرف خدا و پيامبرش نسبت به آن مشركانى كه با ايشان
پیمان بستهاند.) فاذا انسلخ الاشهر الحرم فاقتلوا المشرکین حیث وجدتموهم وخذوهم...
(پس چون ماههاى حرام سپرى شد مشركان را هر كجا يافتيد بكشيد و آنان را دستگير كنيد و به
محاصره درآوريد و در هر كمينگاهى به كمين آنان بنشينيد پس اگر
توبه كردند و
نماز برپا داشتند و
زکات دادند راه برايشان گشاده گردانيد زيرا خدا آمرزنده مهربان است.)
یکی دیگر از مواردی که در قرآن به آن اشاره شده است لزوم اسیر گرفتن از
کافران حربی پس از غلبه بر آنان میباشد، خداوند میفرماید: فاذا لقیتم الذین کفروا فضرب الرقاب حتی اذا اثخنتموهم فشدوا الوثاق...
(پس چون با كسانى كه
کفر ورزيدهاند برخورد كنيد گردنهايشان را بزنيد تا چون آنان را از پاى درآورديد پس اسيران را استوار در بند كشيد سپس يا بر آنان منت نهيد و آزادشان كنيد و يا
فدیه و عوض از ايشان بگيريد تا در جنگ اسلحه بر
زمین گذاشته شود اين است و اگر خدا مىخواست از ايشان انتقام مىكشيد ولى فرمان پيكار داد تا برخى از شما را به وسيله برخى ديگر بيازمايد و كسانى كه در راه خدا كشته شدهاند هرگز كارهايشان را ضايع نمىكند.)
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳، ص۷۸، برگرفته از مقاله «اسارت کافران».