• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ارومات (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




ارومات (به ضم الف) از مفردات نهج البلاغه، به معنای اصل، بنیه و ریشه‌ی درخت می‌باشد. امام علی (علیه‌السلام) برای معرفی پاکی و قداست نسل پیشین رسول خدا (صلی‌اللّه‌علیه‌وآله‌وسلّم)، از همین کلمه استفاده نموده است.



اروم و ارومه به معنی اصل و ریشه درخت است. جمع آن اروم و ارومات آید.
[۱] فراهيدي، خليل بن أحمد، العین، ج۸، ص۲۹۶، بی‌جا، مؤسس دار النشر، بی‌تا.



این کلمه فقط یک‌ بار در «نهج البلاغه» به کار رفته که در رابطه با رسول خدا (صلی‌اللّه‌علیه‌وآله‌وسلّم) فرموده: «حتی افضت کرامة اللّه سبحانه و تعالی الی محمد (صلی‌اللّه‌علیه‌وآله‌وسلّم) فاخرجه من افضل المعادن منبتا و اعّز الارومات مغرسا؛ تا کرامت خدا به طرف محمد (صلی‌اللّه‌علیه‌وآله‌وسلّم) کشیده شد، خداوند او را از بهترین معادن (نسلها) از حیث محل روئیدن و از گرامی‌ترین اصول (خانواده‌ها) از حیث محل کاشتن بیرون آورد.» اشاره به پاکی و قداست نسبت آن حضرت است که از نسل پاک حضرت ابراهیم (علیه‌السلام) بود.


۱. فراهيدي، خليل بن أحمد، العین، ج۸، ص۲۹۶، بی‌جا، مؤسس دار النشر، بی‌تا.
۲. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۳۹، خطبه۹۴.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «ارومات»، ص۴۵.    






جعبه ابزار