ارشاد العباد الی لبس السواد علی سید الشهداء و الائمة الامجاد (کتاب)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
«ارشاد العباد الی استحباب لبس السواد» اثر جناب آقا میرزا جعفر طباطبایی از نوادگان صاحب ریاض، رساله‌ای فقهی- استدلالی
قرن سیزدهم و چهاردهم هجری است که در تبیین ادله و مبانی فقهی پوشیدن
لباس مشکی در تعزیت و عزاداری
امام حسین و
امامان معصوم علیهم‌السّلام می‌باشد.
کتاب، با تعلیقات و حواشی جناب آقای سید محمد رضا حسینی اعرجی فحام و نقدها و نکات فقهی ایشان در ۲۴ صفحه به همراه نمونه‌هایی از خط مؤلف منتشر شده است.
در مقدمه کتاب، گزارشی اجمالی از زندگی نامه، تحصیلات، اساتید، آثار و رساله‌های علمی مؤلف آمده سپس متن رساله با این بحث که پوشش سیاه در
نماز به طور مطلق کراهت دارد آغاز شده است. فتوای همه فقهای قدیم و جدید در این مسئله یک سان است و
روایات مختلف هم در این باره آمده است.
در حواشی، در تبیین این موضوع به دیدگاه و اختلافات
فقها اشاره شده و میان عبارات مختلف، مقایسه صورت گرفته است. سپس از حکم پوشش سیاه در تعزیت حسینی بحث شده و استحباب آن ثابت شده است. زیرا تعزیت و عزاداری مورد تاکید روایات است.
نویسنده، نحوه استنباط و استخراج حکم کراهت و استحباب را در یک موضوع با دو هدف متفاوت بررسی و تحلیل کرده و روایات و ادله مختلفی از
اصول کافی،
من لا یحضره الفقیه و دیگر کتب حدیثی نقل نموده است.
سپس به تفصیل، مصادیق و نمادها و پوشش سیاه و نحوه انجام این مستحب شرعی را در عزاداری‌ها توضیح داده و از قواعد اصولی و فقهی برای تبیین و تحلیل کمک گرفته است.
توضیح مطلب این است که عنوان کراهت و مکروهیت فقط در جایی صادق است که عنوان تلبس بر لباس حزن در ماتم و عزاداری‌ها و دیگر اغراض صحیح بر آن حمل نشود. فی المثل جایی که از پوشش سیاه قصد تجمل و فخر فروشی باشد طبق ادله مستحکم فقهی این لباس غیر شرعی و پوشیدن آن کراهت دارد.
نویسنده، به تفصیل از تحقق مفهوم
حزن و انجام
عزاداری و ارتباط آن با پوشش سیاه بحث کرده و معنای عرفی حزن را تبیین کرده و بر پایه آن پوشش سیاه در عزاداری امام حسین را جزو شعائر شیعی و مستحب دانسته است.
نرم افزار مجموعه جامع فقه اهل البیت، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی (نور).
