اذعان (منطق)

اذعان‌ در منطق به معنای اعتقاد به ثبوت محمول برای موضوع یا عدم ثبوت آن برای موضوع است.

فهرست مندرجات

۱ - توضیح اصطلاح

اذعان‌ به معنای قبول وقوع یا عدم وقوع نسبت محمول به موضوع، یا اعتقاد به ثبوت محمول برای موضوع یا عدم ثبوت آن برای موضوع، مانند اذعان به اینکه «عالم حادث است» یا «زمین مسطّح نیست».
«علم اگر اذعان یعنی اعتقاد به نسبت ثبوتی یا سلبی (بین موضوع و محمول‌) باشد تصدیق است، و الا تصور است».

۲ - پانویس

[ویرایش]

۱.	↑ یزدی، ملاعبدالله، الحاشیة علی تهذیب المنطق، ص۱۴.

۳ - منبع