ادعای بدون برهان (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
خداوند در
قرآن آیات زیادی در باره بی ارزشی ادعای بدون
برهان نازل نموده است.
بى‌ارزش بودن ادّعاى بدون
برهان:
۱- وقالوا لن یدخل الجنة الا من کان هودا او نصـری تلک امانیهم قل هاتوا برهـنکم ان کنتم صـدقین.
آنها گفتند: «هیچ کس، جز
یهود یا
نصاری ، هرگز داخل
بهشت نخواهد شد.» این آرزوی آنهاست! بگو: «اگر راست می‌گویید،
دلیل خود را (بر این موضوع) بیاورید! »
۲- قالوا اتخذ الله ولدا سبحـنه... ان عندکم من سلطـن بهـذا اتقولون علی الله ما لاتعلمون.
گفتند: «خداوند فرزندی برای خود انتخاب کرده است»! (از هر
عیب و
نقص و احتیاجی)
منزه است! او بی نیاز است! از آن اوست آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است! شما هیچ گونه دلیلی بر این
ادعا ندارید! آیا به خدا نسبتی می‌دهید که نمی‌دانید؟
کلمه"
سلطان" در اینجا به معنای
برهان است، می‌فرماید شما در این ادعایتان که می‌گویید: " خدا
فرزند گرفته"، هیچ دلیلی ندارید و سخنتان از روی
جهل و بدون مدرک است. و بنا بر این، حاصل معنای آیه چنین می‌شود که: نه تنها دلیلی بر گفتار شما نیست، بلکه دلیل بر خلاف آن هست، و آن اینست که خدای تعالی غنی مطلق و بی نیاز از هر جهت است، و کسی که برای خود
فرزند می‌گیرد، حتما به داشتن فرزند نیازمند است، و این سنخ استدلال را در اصطلاح فن
مناظره " منع با سند" می‌نامند.
۳- هـؤلاء قومنا اتخذوا من دونه ءالهة لولا یاتون علیهم بسلطـن بین فمن اظـلم ممن افتری علی الله کذبا.
این قوم ما هستند که معبودهایی جز خدا انتخاب کرده‌اند چرا دلیل آشکاری (بر این کار) نمی‌آورند؟! و چه کسی ظالمتر است از آن کس که بر خدا دروغ ببندد؟!
چون سخن ایشان حکمی است بدون دلیل، و سپس دنبالش فرموده: " ا فلا تذکرون" که هم توبیخ است و هم اشاره است به اینکه این حرف صرف نظر از اینکه هیچ دلیلی ندارد، بلکه بر خلافش دلیل هست چیزی که هست
مشرکین متذکر آن دلیل نمی‌شوند، اگر متذکر شوند می‌فهمند که ساحت خدای سبحان منزه از آن است که متجزی شود و جزئی به نام فرزند از او جدا گردد، و نیز
منزه از آن است که محتاج فرزند شود و در صدد فرزنددار شدن برآید. و این گونه
احتجاجها در کلام خدای تعالی علیه مشرکین مکرر آورده شده است.
۴- ام اتخذوا من دونه ءالهة قل هاتوا برهـنکم..
آیا آنها معبودانی جز خدا برگزیدند؟! بگو: «دلیلتان را بیاورید! این سخن کسانی است که با من هستند، و سخن کسانی
[۷] است که پیش از من بودند! » اما بیشتر آنها
حق را نمی‌دانند و به همین
دلیل (از آن) روی گردانند.
۵- ومن یدع مع الله الـها ءاخر لابرهـن له به فانما حسابه عند ربه..
و هر کس
معبود دیگری را با خدا بخواند- و مسلما هیچ دلیلی بر آن نخواهد داشت-
حساب او نزد پروردگارش خواهد بود یقینا کافران
رستگار نخواهند شد
۶- امن یبدؤا الخلق ثم یعیده ومن یرزقکم من السماء والارض اءلـه مع الله قل هاتوا برهـنکم ان کنتم صـدقین.
یا کسی که آفرینش را آغاز کرد، سپس آن را تجدید می‌کند، و کسی که شما را از آسمان و زمین روزی می‌دهد آیا
معبودی با خداست؟! بگو: «دلیلتان را بیاورید اگر راست می‌گویید! »
۷- ونزعنا من کل امة شهیدا فقلنا هاتوا برهـنکم فعلموا ان الحق لله وضل عنهم ما کانوا یفترون.
(در آن روز) از هر امتی گواهی برمی گزینیم و (به مشرکان) می‌گوییم: «دلیل خود را بیاورید! » اما آنها می‌دانند که حق از آن خداست، و تمام آنچه را افترا می‌بستند از (نظر) آنها گم خواهد شد.
۸- اصطفی البنات علی البنین• ام لکم سلطـن مبین.
آیا
دختران را بر پسران
ترجیح داده است؟!
۹- ام لهم سلم یستمعون فیه فلیات مستمعهم بسلطـن مبین.
آیا نردبانی دارند (که به آسمان بالا می‌روند) و بوسیله آن اسرار وحی را می‌شنوند؟! کسی که از آنها این
ادعا را دارد دلیل روشنی بیاورد
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۶، ص۲۳۰، برگرفته از مقاله «ادعای بدون برهان».
