ادات مقاربه
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ادات مقاربه، ادات بیانگر معنای نزدیکی را می‌گویند.
ادات مقاربه، اداتی است که بر نزدیکی مدخول خود
دلالت می‌کند.
۱. عند:
ظرف مکانی است که به معنای حضور و
قرب به کار رفته است؛ چه قرب، حسی؛ مانند: (... فلما رآه مستقرا عنده...)؛ "پس چون(
سلیمان ) آن (
تخت ) را نزد خود مستقر دید".
و چه
قرب معنوی ؛ مانند: (... احیاء عند ربهم یرزقون)؛ "زنده‌اند که نزد پروردگارشان روزی داده می‌شوند".
۲. کاد: فعل ناقصی است که به معنای مقاربه آمده و گاهی به شکل منفی (ماکاد) به کار رفته است؛ مانند: (... وما کادوا یفعلون)؛ " چیزی نمانده بود که نکنند".
ابن فارس گفته است: «عسی» نیز برای قرب و دنو می‌آید؛ مانند: (قل عسی ان یکون ردف لکم بعض الذی تستعجلون)؛ "بگو شاید برخی از آنچه را به شتاب می‌خواهید در پی شما باشد".
فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «ادات مقاربه».
