ادات غایت (علوم قرآنی)

ادات غایت، ادات بیانگر محدوده چیزی را می‌گویند.

فهرست مندرجات

۱ - تعریف

دانشمندان علوم ادبی دو حرف را از ادوات غایت برشمرده‌اند:
۱. الی: به گفته سیوطی «الی» حرف جر است و معانی متعددی دارد که مشهورترین آن‌ها «انتهای غایت زمانی» است؛ مانند: (... ثم اتموا الصیام الی اللیل...) . و در غیر زمان نیز مانند: (... الی المسجد الاقصی...) و (... والامر الیک...) .
۲. حتی: معانی مختلفی دارد؛ ولی غالبا در معنای «انتهای غایت» به کار می‌رود.

۲ - پانویس

[ویرایش]

۱.	↑ بقره/سوره۲، آیه۱۸۷.
۲.	↑ اسراء/سوره۱۷، آیه۱.
۳.	↑ نمل/سوره۲۷، آیه۳۳.
۴.	↑ زرکشی، محمد بن بهادر، ۷۴۵ - ۷۹۴ق، البرهان فی علوم القرآن (باحاشیه)، ج۴، ص (۲۷۲-۳۴۸).
۵.	↑ سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۲، ص۲۲۶.
۶.	↑ زرکشی، محمد بن بهادر، ۷۴۵ - ۷۹۴ق، البرهان فی علوم القرآن (باحاشیه)، ج۴، ص۲۳۲.
۷.	↑ سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۲، ص۱۹۱.

۳ - منبع