ادات تشبیه
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
واژه بیانگر
شباهت چیزی به چیز دیگر را ادات تشبیه گویند.
«ادات تشبیه» از ارکان
تشبیه ، و آن لفظی است که بر تشبیه دلالت می‌کند و
مشبه را به
مشبه به پیوند می‌دهد. این ادات می‌تواند «حرف»، «اسم» یا «فعل» باشد.
«ادات حرفی تشبیه» دو گونه است:
بسیط؛ مانند:«کاف» در (اعمالهم کرماد اشتدت به الریح فی یوم عاصف...)؛ «کردارهایشان به خاکستری می‌ماند که بادی تند در روزی طوفانی بر آن بوزد».
مرکب؛ مانند:«کان» در (... کانه رؤوس الشیاطین)؛ «گویی چون کله‌های
شیاطین است».
«
ادات اسمی » مانند:«مثل» در (مثل ما ینفقون فی هذه الحیاة الدنیا کمثل ریح فیها صر...)؛ «مثل آنچه (آنان) در زندگی این
دنیا (در راه دشمنی با
پیامبر ) خرج می‌کنند همانند بادی است که در آن سرمای سختی است».
«
ادات فعلی » مانند:«یحسب» و «یخیل» در آیات (... یحسبه الظمآن ماء...)؛ «
تشنه آن را آبی می‌پندارد»
و (... یخیل الیه من سحرهم انها تسعی)؛ «بر
اثر سحرشان در
خیال او (چنین) می‌نمود که آنها به
شتاب می‌خزند».
فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «ادات تشبیه».
