• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اخصی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



اخصّی به قائل به حقیقی بودن استعمال مشتق در خصوص ذات متلبّس به مبدأ اشتقاق اطلاق می‌شود.



اخصّی، مقابل اعمّی و به معنای فرد یا افرادی از عالمان اصولی است که معتقدند مشتق ، حقیقت در خصوص ذات متلبس به مبدأ می‌باشد، نه در اعم از متلبس و ما انقضی عنه، که اعمی‌ها به آن اعتقاد دارند.
[۱] آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، کفایة الاصول، ص۵۶.
[۲] شیرازی، محمد، الاصول، ج۱، ص۱۰۵.



۱. آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، کفایة الاصول، ص۵۶.
۲. شیرازی، محمد، الاصول، ج۱، ص۱۰۵.



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۱۲۹، برگرفته از مقاله «اخصّی».    



جعبه ابزار