اخراج آدم از بهشت (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
بنا به
آیات قرآن خداوند
آدم علیه‌السلام را از بهشت اخراج کرد.
اخراج آدم علیه‌السلام از
بهشت در پى وسوسه
ابلیس:
۱. «فَأَزَلَّهُمَا الشَّيْطَانُ عَنْهَا فَأَخْرَجَهُمَا مِمَّا كَانَا فِيهِ ...؛
پس شیطان هر دو را از آن بلغزانید و از آنچه در آن بودند ایشان را به درآورد.»
۲. «يَا بَنِي آدَمَ لاَ يَفْتِنَنَّكُمُ الشَّيْطَانُ كَمَا أَخْرَجَ أَبَوَيْكُم مِّنَ الْجَنَّةِ ...؛
ای فرزندان آدم زنهار تا شیطان شما را به
فتنه نیندازد چنانکه پدر و مادر شما را از بهشت بیرون راند.»
۳. «فَقُلْنَا يَا آدَمُ إِنَّ هَذَا عَدُوٌّ لَّكَ وَلِزَوْجِكَ فَلَا يُخْرِجَنَّكُمَا مِنَ الْجَنَّةِ ...؛
پس گفتیم‌ای آدم در حقیقت این (ابلیس) برای تو و همسرت دشمنی (خطرناک) است زنهار تا شما را از بهشت به در نکند.»
اخراج آدم علیه‌السلام از بهشت، درپى‌دارنده
رنج و سختى براى او:
۱. «فَقُلْنَا يَا آدَمُ إِنَّ هَذَا عَدُوٌّ لَّكَ وَلِزَوْجِكَ فَلَا يُخْرِجَنَّكُمَا مِنَ الْجَنَّةِ فَتَشْقَى؛
پس گفتیم‌ای آدم در حقیقت این (ابلیس) برای تو و همسرت دشمنی (خطرناک) است زنهار تا شما را از بهشت به در نکند تا تیره بخت گردی.» منظور از «فتشقى» به قرينه آيه بعد (انّ لك الّا تجوع) رنج و تعب در تحصيل
نيازهاى دنيايى است.
۲. «إِنَّ لَكَ أَلَّا تَجُوعَ فِيهَا وَلَا تَعْرَى؛
در حقیقت برای تو در آنجا این (امتیاز) است که نه
گرسنه می‌شوی و نه
برهنه می‌مانی.»
۳. «وَأَنَّكَ لَا تَظْمَأُ فِيهَا وَلَا تَضْحَى؛
و (هم) اینکه در آنجا نه
تشنه می‌گردی و نه
آفتاب زده.»
سرگذشت اخراج آدم علیه‌السلام از بهشت، قصّه‌اى عبرت آموز:
«يَا بَنِي آدَمَ لاَ يَفْتِنَنَّكُمُ الشَّيْطَانُ كَمَا أَخْرَجَ أَبَوَيْكُم مِّنَ الْجَنَّةِ يَنزِعُ عَنْهُمَا لِبَاسَهُمَا لِيُرِيَهُمَا سَوْءَاتِهِمَا ...؛
ای فرزندان آدم زنهار تا
شیطان شما را به فتنه نیندازد چنانکه پدر و مادر شما را از بهشت بیرون راند و لباسشان را از ایشان برکند تا عورتهایشان را بر آنان نمایان کند....»
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱، ص۱۸۹، برگرفته از مقاله «اخراج آدم علیه‌السلام از بهشت».
