اختیار داشتن انسان در عبادت و پرستشخدا و غیر آن، در قرآن ذکر شده و خداوند بر عبادت در حال اختیار تأکید دارد: قل الله اعبد مخلصا له دینی• فاعبدوا ما شئتم من دونه... «بگو خدا را مىپرستم در حالى كه دينم را براى او بىآلايش مىگردانم؛ پس هر چه را غير از او مىخواهيد بپرستيد (ولى به آنان) بگو زيانكاران در حقيقت كسانىاند كه به خود و كسانشان در روز قیامت زيان رساندهاند آرى اين همان خسرانآشكار است».
وقالوا لو شاء الرحمـن ما عبدنـهم ما لهم بذلک من علم ان هم الا یخرصون. «و مىگويند اگر (خداى) رحمان مىخواست آنها را نمىپرستيديم آنان به اين (دعوى) دانشى ندارند (و) جز حدس نمىزنند».