اختلاف قرائات در ظواهر صرفی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اختلاف در
قرائت ناشی از تشابه
صیغههای متفاوت فعل را اختلاف قرائات در ظواهر صرفی گویند.
یکی از اشکال اختلاف قرائتها اختلاف ناشی از تشابه شکلی
صیغههای مختلف افعال از جهت
وزن و همچنین به لحاظ اعراب آنها - مثل بعضی از
صیغههای
ماضی و مضارع و امر ،
اسناد به
مذکر و مؤنث ، متکلم
و مخاطب،
صیغه معلوم و مجهول- است.
مانند
آیه : (ربنا باعد بین اسفارنا)
که
یعقوب به
صیغه ماضی: «باعد»
و دیگران به
صیغه امر قرائت کردهاند.
و آیه: (واتخذوا من مقام ابراهیم مصلی)
که
نافع و ابن عامر به
صیغه ماضی و دیگران به
صیغه امر قرائت کردهاند.
و آیه: (وهل نجازی الا الکفور)
که
حفص و حمزه و کسائی به
صیغه معلوم
و دیگران به
صیغه مجهول قرائت کردهاند.
و آیه: (قال اعلم ان الله علی کل شیء قدیر)
که حمزه
و کسائی به
صیغه امر و دیگران به
صیغه متکلم قرائت کردهاند.
و آیه: (ولا تسال عن اصحاب الجحیم)
که نافع به
صیغه نهی و دیگران به
صیغه مضارع مجهول قرائت کردهاند.
و آیه: (ومن یطوع...)
که حمزه
و کسائی به یاء
و تشدید طاء، به صورت مضارع مجزوم
و دیگران به تاء
و فتح طاء، به
صیغه ماضی قرائت کردهاند.
فرهنگنامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «اختلاف قرائات در ظواهر صرفی».