احکام آوارگی (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
برای
آوارگی احکامی مشخص شده است که در
قرآن کریم به برخی از آنها اشاره می شود.
آواره کردن هم کیشان امری
حرام بر
بنی اسرائیل:
«واذ اخذنا میثـقکم لاتسفکون دماءکم ولاتخرجون انفسکم من دیـرکم ثم اقررتم وانتم تشهدون • ثم انتم هـؤلاء... وتخرجون فریقا منکم من دیـرهم تظـهرون علیهم بالاثم والعدون وان یاتوکم اسـری تفـدوهم وهو محرم علیکم اخراجهم...؛
و هنگامي را كه از شما پيمان گرفتيم كه خون يكديگر نريزيد، و يكديگر را از سرزمين خود بيرون نكنيد، و شما اقرار كرديد (و بر اين پيمان) گواه بوديد. اما اين شما هستيد كه ... جمعي از خودتان را از سرزمينشان بيرون مي‌كنيد و در اين گناه و تجاوز به يكديگر كمك مي‌كنيد (و اينها همه نقض پيماني است كه با خدا بسته ايد) ولي اگر بعضي از آنها به صورت اسيران نزد شما آيند فديه مي‌دهيد و آنها را آزاد ميسازيد! در حالي كه بيرون ساختن آنان بر شما حرام بود....»
حرمت یاری رسانی به آواره کنندگان بنی‌اسرائیل :
«ثم انتم هـؤلاء تقتلون انفسکم وتخرجون فریقا منکم من دیـرهم تظـهرون علیهم بالاثم والعدون... وهو محرم علیکم اخراجهم...؛
اما اين شما هستيد كه يكديگر را به قتل مي‌رسانيد، و جمعي از خودتان را از سرزمينشان بيرون مي‌كنيد و در اين گناه و تجاوز به يكديگر كمك مي‌كنيد (و اينها همه نقض پيماني است كه با خدا بسته ايد) ... در حالي كه بيرون ساختن آنان بر شما حرام بود....»
آواره ساختن اهل
مسجدالحرام از
گناهان بزرگ :
«یسـلونک عن الشهر الحرام قتال فیه قل قتال فیه کبیر وصد عن سبیل الله وکفر به والمسجد الحرام واخراج اهله منه اکبر عند الله...؛
از تو، درباره جنگ كردن در ماه حرام، سؤ ال مي‌كنند، بگو: جنگ در آن، (گناهي) بزرگ است، ولي جلوگيري از راه خدا (و گرايش مردم به آيين حق) و كفر ورزيدن نسبت به او و هتك احترام مسجد الحرام، و اخراج ساكنان آن، نزد خداوند مهمتر از آن است....»
حرمت آواره کردن
زن مطلقه از
خانه خود :
«فاذا بلغن اجلهن فامسکوهن بمعروف اوفارقوهن بمعروف...؛
و هنگامي كه عده آنها سرآمد يا آنها را به طرز شايسته اي نگهداريد، و يا به طرز شايسته اي از آنها جدا شويد....»
جواز آواره کردن زن مطلقه از خانه و کاشانه خود، در صورت ارتکاب
فحشا :
«... اذا طلقتم النساء فطلقوهن لعدتهن و احصوا العدة و اتقوا الله ربکم لاتخرجوهن من بیوتهن و لایخرجن الا ان یاتین بفحشة مبینة...؛
اي پيامبر! هر زمان خواستيد زنان را طلاق دهيد در زمان عده طلاق گوئيد (زماني كه از عادت ماهانه پاك شده و با همسرشان نزديكي نكرده باشند) و حساب عده را نگه داريد، و از خدائي كه پروردگار شما است به پرهيزيد، نه شما آنها را از خانه هايشان بيرون كنيد، و نه آنها (در دوران عده) بيرون روند، مگر اينكه كار زشت آشكاري انجام دهند....»
نهی خداوند از ایجاد رابطه با آواره کنندگان
مؤمنان و همدستان:
«انما ینهـیکم الله عن الذین قـتلوکم فی الدین واخرجوکم من دیـرکم وظـهروا علی اخراجکم ان تولوهم ومن یتولهم فاولـئک هم الظـلمون؛
تنها شما را از دوستي كساني نهي مي‌كند كه در امر دين با شما پيكار كردند، و شما را از خانه هايتان بيرون راندند، يا به بيرون راندن شما كمك كردند از اينكه با آنها دوستي كنيد، و هر كس آنها را دوست دارد
ظالم و ستمگر است.»
نهی خداوند از ایجاد رابطه با آواره کنندگان
پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله و مؤمنان :
«یـایها الذین ءامنوا لاتتخذوا عدوی وعدوکم اولیاء تلقون الیهم بالمودة وقد کفروا بما جاءکم من الحق یخرجون الرسول وایاکم ان تؤمنوا بالله ربکم...؛
اي كساني كه ايمان آورده ايد دشمن من و دشمن خويش را دوست خود قرار ندهيد، شما نسبت به آنها اظهار محبت مي‌كنيد، در حالي كه به آنچه از حق براي شما آمده كافر شده اند، و رسول خدا و شما را به خاطر ايمان به خداوندي كه پروردگار همه شما است از شهر و ديارتان بيرون مي‌رانند....»
موظف شدن مسلمانان صدر
اسلام به
نبرد و آواره کردن مشرکان
مکه :
«واقتلوهم حیث ثقفتموهم واخرجوهم من حیث اخرجوکم...؛
و آنها را (بتپرستاني كه از هيچ گونه جنايتي ابا ندارند) هر كجا يافتيد، به قتل برسانيد! و از آنجا كه شما را بيرون ساختند (مكه)، آنها را بيرون كنيد....»
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱، ص۴۱۱، برگرفته از مقاله «احکام آوارگی»
