احمد بن عاصم انطاکی (مقاله‌دوم)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
احمد بن عاصم انطاکی (
۱۴۰-
۲۳۹ق)، از عارفان، شاعران و محدثان مشهور
قرن سوم هجری قمری بود. وی را از فرط هوشیاری و بسیاری فراست، جاسوس القلوب نامیده‌اند.
ابوعبدالله (ابوعلی) احمد بن عاصم انطاکی بغدادی، به سال ۱۴۰ق زاده شد.
محل ولادت او به طور دقیق روشن نیست، اما از نسبت او و اینکه او را اهل
ثغور دانسته‌اند، می‌توان دریافت که در
انطاکیه به دنیا آمده است.
وی مدتی در
دمشق به سر برد.
انطاکی نخست علوم رایج آن زمان را فرا گرفت و در آنها مهارت یافت و در
زهد و
ریاضت،
عرفان و
تصوف به کمال رسید.
انطاکی را از فرط هوشیاری و بسیاری فراست، جاسوس القلوب نامیده‌اند.
وی با زهّاد و عارفان بزرگ و مشهور زمان خود از جمله
بشر حافی و
سری سقطی همنشین و هم صحبت بوده است.
جامی، انطاکی را شاگرد
حارث محاسبی دانسته است.
وی در
علم حدیث نیز دستی داشت و از محدثان
بغداد و دمشق احادیثی شنیده و دیگران نیز از او حدیث روایت کرده‌اند.
وی
شعر نیز می‌سروده و اشعاری از او بر جای مانده است.
احمد بن ابی الحواری، عارف مشهور
شام در
قرن دوم و سوم هجری از جمله شاگردان او بوده و بسیاری از سخنان او را نیز نقل کرده است.
انطاکی دارای دو اثر به نام الشبهات و دواء داء القلوب می‌باشد.
انطاکی به سال ۲۳۹ق از دنیا رفت.
(دیگر منابع:
)
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «احمد انطاکی»، ج۱، ص۱۱۷-۱۱۸.
