احمد بن محمد مرادی نحاس
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابو جعفر النحاس يكى از علماى قرن چهارم هجرى است كه درباره نسخ در قرآن کتاب نوشته شده است.
نحاس، ابو جعفر احمد بن محمد بن اسماعیل بن یونس مرادی (م ۳۳۸ ق) در
مصر زاده شد و در مصر درگذشت.
تاریخ تولدش مشخص نیست. به
بغداد سفر کرد و در آن دیار
علم آموخت. مشهورترین استادش محمد بن ولید بوده و از
اخفش ،
نفطویه و از
زجاج و دیگران نیز علم آموخته است. پس از آن که تحصیلات خود را در بغداد به پایان رساند به مصر بازگشت و در آن دیار از نسایی و دیگر
محدثان حدیث آموخت و پس از آن به
تدریس و تصنیف مشغول شد. گفته‌اند از او پنجاه اثر باقی مانده است. مشهورترین آثار قرآنی او
معانی القرآن و
اعراب القرآن است. و کتابی دیگر هم تحت عنوان
الناسخ و المنسوخ دارد. ابو بکر ادفوی و محمد بن یحیی بن عبد السلام ازدی از مشهورترین شاگردان او هستند. در سجایای اخلاقی او نوشته‌اند که به رغم
دانش بسیار خود هرگز پرسیدن را عار نمی‌دانست و شیفته دانش بود و در تدریس علوم تلاشهای بسیار کرد و در
لغت ،
تفسیر ،
قرائت و ادبیات بسیار توانمند بود و در ایجاد
فرهنگ عربی و مصر نقش و جایگاهی ویژه دارد.
نرم افزار مشکات الانوار، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
