احمد بن محمد طبری (مقاله‌دوم)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

احمد بن محمد طبری (مقاله‌دوم) (زنده در ۳۰۴ق) از دانشمندان نحو و ادبیات عرب در اوایل قرن چهارم هجری قمری بود که در بغداد به تدریس نحو و تربیت شاگردان مشغول بود، برخی او را شیعه و برخی عامی می‌دانند. وی در سال ۳۰۴ هجری قمری هنوز زنده بوده است.

---

ابوجعفر احمد بن محمد بن رستم بن یزدیار طبری آملی، از طبقه ابویعلی بن ابی زرعه بود.
او در علم نحو و ادبیات عرب مهارت کامل داشت و کرسی تدریس علم نحو و آموزش طلبه‌ها را برقرار کرد. در خانه وزیر ابن فرات، ابوالحسن علی بن محمد بن موسی (م. ۳۱۳ق) به تعلیم و تربیت فرزندان او اشتغال داشت.
برخی مذهب او را عامی و برخی شیعه دانسته‌اند.

---

طبری قرائات را نزد نصیر بن یوسف فرا گرفت و در محل سکونتش بغداد از وی و‌ هاشم بن عبدالعزیز، ابومنذر نصیر بن یوسف و ابوحاتم سجستانی روایت کرد.

---

عمر بن محمد بن سیف کاتب در سال ۳۰۴ هجری از طبری روایت کرد. از شاگردان دیگر او می‌توان احمد بن جعفر بن محمد ختلی، ابوعیسی بکار بن احمد مقریء و عبدالواحد بن ابی‌ هاشم را نام برد.

---

کتاب‌های زیر از آثار طبری است:

• غریب القرآن،
• المقصور و الممدود،
• المذکر والمؤنث،
• التصریف،
• کتاب النحو،
• صوره الهمز
  ^[۱۳] ابن ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۸۴.    
• و عیون المعجزات.
  ^[۱۴] آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۱۵، ص۳۸۳.    
  (دیگر منابع:
  ^[۱۵] صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۸، ص۱۱۱.
  ^[۱۶] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۳، ص۱۳۵.    
  ^[۱۷] سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیه الوعاة، ج۱، ص۳۸۷.    
  ^[۱۸] داوودی، محمد بن علی، طبقات المفسرین، ج۱، ص۷۳.    
  ^[۱۹] بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیه العارفین، ج۱، ص۵۶.    
  ^[۲۰] صدر، سید حسن، تاسیس الشیعه، ص۹۶.
  ^[۲۱] دهخدا، علی‌اکبر، لغت نامه دهخدا، ص۳۴۳.
  ^[۲۲] آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۴، ص۱۹۷.    
  ^[۲۳] کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۲، ص۱۶۸.    
  )

---