احمد بن محمد رسّی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
احمد بن محمد رسّی (
۲۸۱-
۳۴۵ق)
شاعر و
ادیب برجسته‌ای از نسل
امام حسن مجتبی (علیه‌السلام) و
نقیب طالبیین در
مصر بود. او در
قرن چهارم هجری قمری به فعالیت‌های علمی و ادبی پرداخت و آثار متعددی در شعر از خود به جای گذاشت. احمد رسّی در سال ۳۴۵ هجری قمری در مصر درگذشت.
ابوالقاسم احمد بن محمد بن اسماعیل بن ابراهیم طباطبا رسّی شریف حسنی مصری معروف به ابن طباطبا، از نوادگان امام حسن مجتبی (علیه‌السّلام) و نقیب طالبیین در مصر که در سال ۲۸۱ هجری در این سرزمین به دنیا آمد.
وی پس از در گذشت برادرش
ابوابراهیم اسماعیل، نقابت طالبیین در این منطقه را عهده دار شد.
وی ادیب و شاعر و در فنون شعر صاحب نظر بود
و از بزرگان و رؤسای مصر در زمان خود به شمار می‌رفت. اشعار زیبایی در غزل و زهد و موضوعات دیگر داشته
که
ثعالبی (م.
۴۲۹ق) برخی از این اشعار را در کتاب خود آورده است.
به گفته
سید محسن امین، دلیلی بر تشیع او ـ غیر از اصالت تشیع در
علویین ـ وجود ندارد.
آثار ابن طباطبا عبارت‌اند از:
- دیوان شعر (چاپ شده)؛
- سنام المعالی،
- الشعر والشعراء،
- و عیارالشعر. کتاب اخیر نیز به چاپ رسیده است.
ابن طباطبا سرانجام در ۶۴ سالگی در شب سه شنبه ۲۵
شعبان سال ۳۴۵ هجری در مصر از دنیا رفت و در پشت مصلای جدید آن زمان به خاک سپرده شد.
(دیگر منابع:
)
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «احمد رسّی»، ج۲، ص۹۶.
