احمد بن علی جصاص (مقاله‌دوم)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
احمد بن علی جصاص (
۳۰۵-
۳۷۰ق)
فقیه و
محدث قرن چهارم هجری قمری بود که در سال ۳۰۵ هجری قمری متولد شد. او در
بغداد تحصیل کرد و به عنوان یکی از پیشوایان
مذهب حنفی شناخته شد. او گرایشی به مشرب کلامی
معتزله داشت و چندین تألیف علمی در زمینه فقه و حدیث دارد.
رازی جصاص در سال ۳۷۰ هجری قمری در بغداد درگذشت.
ابوبکر
احمد بن علی رازی جصّاص بغدادی، وی اهل
ری بود
و به سال ۳۰۵ زاده شد.
در روزگار جوانی در بغداد اقامت گزید؛
ولی برخی تولد او را در بغداد دانسته‌اند.
پس از دوران کودکی به فراگیری دانش پرداخت.
جصّاص فقه را از
ابوسهل زجاج و
ابوالحسن کرخی آموخت و دانش حدیث را از استادان معروفی چون
ابوالعباس اصمّ و
عبدالباقی بن قانع فرا گرفت.
وی افزون بر تحصیل علم در بغداد، به شهرهای دیگری چون
اصفهان،
اهواز و
نیشابور نیز مسافرت کرد و سپس به بغداد بازگشت.
رجال شناسان،
رازی را از فقها و پیشوایان مردم ری
و بغداد و پس از ابوالحسن کرخی، رئیس مذهب حنفی دانسته‌اند
که پس از استاد خویش بر کرسی تدریس تکیه زد و شاگردان بسیاری از او بهره مند شدند که از میان ایشان می‌توان افرادی چون
ابوبکر خوارزمی و
ابوعبداللّه جرجانی را نام برد.
گفته شده وی به مشرب کلامی معتزله گرایشی داشت. بارها سمت قضاوت و ریاست قضات به او پیشنهاد شد. که نپذیرفت.
رازی دارای آثار و تالیفاتی بود که از این قرارند:
احکام القرآن
شرح الجامع الکبیر
شرح مختصرالطحاوی
المناسک
الاصول فی الفقه
جوابات المسائل
شرح مختصرالکرخی
شرح ادب القاضی
و شرح الاسماءالحسنی.
جصّاص در سال ۳۷۰ هجری در بغداد درگذشت.
(دیگر منابع:
)
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «
احمد رازی»، ج۲، ص۹۴.
