• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

محمد بن یعقوب نیشابوری

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



محمد بن یعقوب نیشابوری (متوفای ۳۴۶ق)، از پیشوایان حدیث در قرن چهارم هجری قمری در خراسان بود.



ابوالعباس، محمد بن یعقوب بن معقل بن سنان بن عبدالله نیشابوری، با امویان پیمان ولاء داشت و به اصمّ معروف است. به مکّه، مصر، شام و بغداد سفر کرد و حدیث آموخت و آن‌گاه به خراسان بازگشت و به ناشنوایی دچار و از این‌رو، به اصمّ معروف شد. وی در روزگار خود، پیشوای حدیث در خراسان بود و ریاست آن به او رسید و از حق الزحمه خود برای استنساخ کتاب‌ها، امرار معاش می‌کرد. دانشجویان زیادی، از‌ اندلس و فارس، برای فراگیری حدیث، نزد او آمدند.


۱. ابن کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۱، ص۲۳۲.    
۲. ابن تغری بردی، یوسف بن تغری بردی، النجوم الزاهره، ج۳، ص۳۱۷.    
۳. ابن عماد حنبلی، عبدالحی بن احمد، شذرات الذهب، ج۴، ص۲۴۵.    
۴. ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۲، ص۷۴.    
۵. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۷، ص۱۴۵.    
۶. ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۴، ص۱۱۲.    
۷. ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج۸، ص۵۲۰.    



عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۲، ص۲۵۵.






جعبه ابزار