احمد بن عبدالملک اشجعی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
احمد بن عبدالملک اشجعی (
۳۸۲-
۴۲۶ق)
فقیه،
شاعر،
طبیب و
ادیب مالکی مذهب در
قرن چهارم و پنجم هجری قمری بود. وی در عصر خود از حیث
بلاغت، فردی بی نظیر بود به طوری که او را جاحظ اندلسی خوانده‌اند.
ابوعامر احمد بن عبدالملک بن مروان بن احمد بن عبدالملک اندلسی اشجعی قرطبی در سال ۳۸۲ق متولد شد. او به
ادبیات، معانی
شعر و اقسام بلاغت آگاهی کامل داشت و در عصر خویش از حیث بلاغت فردی بی نظیر بود؛
به طوری که برخی او را جاحظ اندلس خوانده‌اند.
ابوعامر دارای اشعار بسیار و فردی شوخ طبع بود. از
علم طب نیز نصیب و بهره بسیار داشت.
ابوعامر با
ابن حزم ظاهری مکاتبات و مداعباتی انجام داد.
ابوعامر مالکی مذهب بود و کتاب‌های:
الاستیعاب در
فقه مالکی،
کشف الدک،
ایضاح الشک،
التوابع و الزوابع،
حانوت عطار در
پزشکی آثار اوست.
سرانجام احمد اشجعی در
جمادی الاولی سال ۴۲۶ق در
قرطبه درگذشت.
(دیگر منابع:
)
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «احمد اشجعی»، ج۳، ص۴۹.
