احمد بن سهل بن هاشم
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
احمد بن سهل بن هاشم (متوفای ۳۰۷ق)، از سرداران بزرگ پارسی‌نژاد
سامانیان در
قرن چهارم هجری قمری بود.
احمد بن سهل بن هاشم بن ولید، سرداری پارسی‌نژاد بود که نسبش به
یزدگرد پسر شهریار می‌رسید. با فرهنگ عربی نشو و نما یافت و در شهر
مرو مقیم بود. به سامانیان حاکمان ماوراءالنهر پیوست و از سرداران بزرگ آنان بود.
عمرو بن لیث او را بر مرو گماشت و سپس او را دستگیر و در
سیستان زندانی کرد. ابن سهل از زندان گریخت و به مرو بازآمد و بر آن‌جا چیره شد.
امیران سامانی با او مدارا و اظهار دوستی می‌کردند تا آن‌که
نصر بن احمد سامانی در سال ۳۰۱ق به قدرت رسید. ابن سهل به‌دلیلی از او ناراحت شد و نام نصر را از خطبه خود انداخت و بر
گرگان و خراسان چیره شد و در شهر مرو پناه گرفت. نصر برای پیکار با او سپاهی فرستاد و طی نبردی یاران ابن سهل شکست خوردند و خود او نزدیک مرو رود اسیر و به
بخارا فرستاده شد و در زندان آن شهر درگذشت.
عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۲، ص۱۸۳-۱۸۴.
