احترام مهمان (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
در
آیات قرآن به
احترام گذاشتن به مهمان سفارش شئه است.
لزوم حفظ حرمت
مهمان و پرهيز از بى‌حرمتى به او:
۱. «وَجَاءهُ قَوْمُهُ يُهْرَعُونَ إِلَيْهِ وَمِن قَبْلُ كَانُواْ يَعْمَلُونَ السَّيِّئَاتِ قَالَ يَا قَوْمِ هَؤُلاء بَنَاتِي هُنَّ أَطْهَرُ لَكُمْ فَاتَّقُواْ اللّهَ وَلاَ تُخْزُونِ فِي ضَيْفِي أَلَيْسَ مِنكُمْ رَجُلٌ رَّشِيدٌ؛
و قومش به سرعت به سراغ او آمدند - و قبلا كارهاي بد انجام مي‌دادند - گفت اي قوم من! اينها دختران منند، براي شما پاكيزه‌ترند (با آنها
ازدواج كنيد و از اعمال شنيع صرفنظر نمائيد) از خدا بترسيد و مرا در مورد ميهمانهايم رسوا مسازيد، آيا در ميان شما يك مرد رشيد وجود ندارد؟!» كاربرد كلمه «ضيف» از سوى
لوط براى دست برداشتن قومش از تعرّض به مهمانان، گوياى اين حقيقت است كه مهمان نزد او، داراى احترام است.
۲. «قَالَ إِنَّ هَؤُلاء ضَيْفِي فَلاَ تَفْضَحُونِ • وَاتَّقُوا اللّهَ وَلاَ تُخْزُونِ؛
(لوط) گفت اينها ميهمانان منند،
آبروی مرا نريزيد! و از خدا بپرهيزيد و مرا شرمنده نسازيد!»
۳. «هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ ضَيْفِ إِبْرَاهِيمَ الْمُكْرَمِينَ • إِذْ دَخَلُوا عَلَيْهِ فَقَالُوا سَلَامًا قَالَ سَلَامٌ قَوْمٌ مُّنكَرُونَ • فَرَاغَ إِلَى أَهْلِهِ فَجَاء بِعِجْلٍ سَمِينٍ؛
آيا خبر مهمانهاي بزرگوار ابراهيم به تو رسيده است ؟ در آن زمان كه بر او وارد شدند و گفتند:
سلام بر تو! او گفت سلام بر شما كه جمعيتي ناشناخته ايد! و به دنبال آن پنهاني به سوي خانواده خود رفت و [[|گوساله (قرآن)|گوساله]] فربه (و برياني را براي آنها) آورد.»
احترام
یوسف علیه‌السلام به پدرش
یعقوب علیه‌السلام در جايگاه مهمان، هنگام ورود به
مصر:
«وَرَفَعَ أَبَوَيْهِ عَلَى الْعَرْشِ ... وَجَاء بِكُم مِّنَ الْبَدْوِ ...؛
و پدر و مادر خود را بر تخت نشاند... و شما را از آن بيابان (به اينجا) آورد ....»
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۲، ص۳۴۴، برگرفته از مقاله «احترام مهمان».
