اجماع تقریری
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اجماع تقریری، اتفاق علمای معاصر
امام (علیه‌السلام) بر امری و عدم مخالفت امام (علیه‌السلام) می باشد.
اجماع تقریری، عبارت است از تحقق اتفاق علما بر امری در حضور
امام معصوم (علیه‌السلام) و سکوت او در برابر آن، در جایی که قادر به مخالفت با آن باشد؛ به بیان دیگر، هرگاه فقها در زمان وجود امام (علیه‌السلام) بر حکمی به اتفاق نظر برسند و امام آن‌ها را ردع نکند، سکوت او به منزله تقریر و تأیید نظر فقها است، زیرا اگر نظر فقها خلاف
حکم الهی باشد، بر امام (علیه‌السلام) از باب وجوب
نهی از منکر لازم است
منکر را انکار نماید.
در اجماع تقریری، اتفاق همه علما موضوعیت ندارد، بلکه اگر یک نفر هم در حضور
معصوم (علیه‌السلام) عملی را انجام دهد و یا حکمی را بیان کند و امام (علیه‌السلام) در حالی که شرایط بیان برای او مهیا است سکوت نماید، این سکوت کاشف از موافقت وی است.
فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۸۹، برگرفته از مقاله «اجماع تقریری».
