اجلاب (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اجلاب (به فتح الف) یکی از مفردات
نهج البلاغه به معنای راندن با
صیحه و جمع شدن برای
جنگ که
حضرت علی (علیه‌السلام) در خصوص آمدن
طلحه به
بصره و توصیف
شیطان و ... از این واژه استفاده نموده است.
اجلاب (به فتح الف) به معنای راندن با صیحه و جمع شدن برای جنگ آمده است.
امام (صلوات‌الله‌علیه) در رابطه با آمدن طلحه به بصره فرموده است: به
خدا قسم
خونخواهی عثمان برای آن بود که ترسید از وی خون عثمان را بخواهند: «فارادان یغالط بما اجلب فیه لیلتبس الامر و یقع الشّک؛
غرض وی با این راندن سپاه آن بود که کار مشتبه شود و شکّ در کار او واقع شود.»
امام (علیه‌السلام) در وصف شیطان نیز می‌فرماید: «و ان یجلب علیکم بخیله و رجله؛
و این‌که براند بر شما سواران و پیاده‌گانش را یا صیحه بزند بر شما برای اضلالتان با سواران و پیادگانش.»
آن حضرت (علیه‌السلام) همچنین در رابطه با
ملخ فرموده‌اند: «و لا یستطیعون ذبّها و لو اجلبوا بجمعهم ...؛
چون به
مزرعه حمله کند قدرت دفع آن‌را ندارند هر چند همه‌شان به جنگ او جمع شوند.»
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «اجلاب»، ص۲۲۲-۲۲۳.
