اجل امت‌ها
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اَجَل، سرآمد زمانی یا تمام مدّت هر پدیده، کار یا موجود می‌باشد و در
علم کلام، مدّت عمر
انسان و زمان فرا رسیدن
مرگ انسان را نیز اجل می‌گویند. در
قرآن برای امّت‌ها نیز حیات و موت تعیین شده است. برخی بر این اساس گفته‌اند
جامعه اصالت دارد و برخی با این دیدگاه مخالفند. در این مقاله به بررسی دیدگاه قرآن و این نظرات می‌پردازیم.
قرآن کریم برای امّت‌ها نیز حیات و موت خاصّی قائل است. در آیاتی از قرآن به اجل امّت‌ها اشاره شده است. از‌جمله: «لکلّ امّة اجل اذا جاء اجلهم فلایستخرون ساعة ولایستقدمون»،
و «ما‌تسبق من امّة اجلها و‌ما‌یستخرون».
برخی‌اندیشه‌وران از آیات پیشین برای اثبات «اصالت جامعه» استفاده کرده و گفته‌اند:
جامعه اصالت دارد. زیرا به آن موت و حیات نسبت داده شده است.
بنابراین،
اجل امّت‌ها را اجلی حقیقی دانسته‌اند.
برخی از قرآن‌پژوهان معاصر با ردّ دیدگاه پیشین بر این باورند: حدّاکثر سخنی که (درباره اجل امّت‌ها) می‌توان گفت، این است که مرگ امّت به‌معنای از هم گسیختن نظام و شیرازه اجتماعی و سیاسی آن امّت است، نه این‌که امّت، موجود و واحد حقیقی باشد که همان‌گونه که روزی به دنیا آمده است، روز دیگر نیز رخت بربندد و از‌میان برود
که در این صورت، اجل امّت‌ها، اجلی حقیقی نخواهد بود. مؤیّد این بیان، کلام برخی مفسّران است که از اجل امّت‌ها به «اجل معنوی» تعبیر، و حیات امّت‌ها را به «
عزت»، و مرگ امّت‌ها را به «
ذلت» آن‌ها تفسیر کرده و نتیجه گرفته که امّت‌ها با امتثال
حدود شرعی و التزام به دستورهای دینی و تمسّک به
اخلاق و
فضایل به عزّت می‌رسند و با روی‌گردانی از
قوانین شرعی و دور شدن از فضایل اخلاقی و انتشار
رذایل اخلاقی و منکرات و ستم به
شقاوت و ذلّت خواهند رسید.
پژوهشگاه فرهنگ ومعارف اسلامی، دانشنامه موضوعی قرآن، برگرفته از مقاله «اجل»، تاریخ بازیابی ۹۸/۵/۹.
