اجزاء (منطق)

اجزاء در منطق به معنای چیزهائی است که با هم تشکیل کل دهند.

در اساس الاقتباس چنین آمده است: «هرچیز که از گرد آمدن چیزهای بسیار حاصل شود، آن‌چیز را از آن روی کل خوانند و آن‌چیزها را اجزای آن».

۱.	↑ خواجه نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد، اساس الاقتباس، ص۱۹.