اجازه در غیر مسموعات
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اجازه در غیر مسموعات، از اصطلاحات بکار رفته در
علم حدیث بوده و به اجازه
شیخ حدیث به نقل آن‌چه بعدا
سماع خواهد کرد، اطلاق می‌گردد.
اجازه به اعتباری به "
اجازه در مسموعات" و "اجازه در غیر مسموعات" تقسیم می‌شود:
اجازه در غیر مسموعات، یعنی اجازه شیخ به تلمیذ نسبت به آن‌چه را که سماع ننموده و بعداً سماع خواهد نمود.
در
جواز این قسم دو وجه است: اکثر قائل به منع هستند در این باره گفته‌اند: به طور کلی اجازه یا در
حکم اخبار به مجاز است و یا در
حکم اذن است اگر بگوییم در
حکم اخبار است معقول نیست که شخصی در مورد چیزی که خبر ندارد خبر بدهد و اگر بگوییم در
حکم اذن است باز هم معقول نیست که شخصی در مورد چیزی که مالک نیست
اذن بدهد. کسانی که این گونه اجازه را کافی نمی‌دانند هنگامی که شیخ به آن‌ها گفت: "اجزت لک ماصحّ او یصحّ عندی من مسموعاتی" باید جست‌و‌جو کنند تا
علم حاصل کنند که این روایاتی را که می‌خواهند نقل کنند از مسموعات شیخ قبل از اجازه است تا بتوانند نقل کنند.
در تنظیم این مقاله از منابع زیر استفاده شده است:
• سیوطی، عبدالرحمن، تدریب الراوی فی شرح تقریب النواوی.
• مدیر شانه‌چی، کاظم، درایة الحدیث.
• مامقانی، عبدالله، مستدرکات مقباس الهدایه.
پایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «اجازه در مسموعات»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۴/۱۳.
