اثاث (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
أَثاث (به فتح همزه) از
واژگان قرآن کریم به معنای
متاع و اسباب خانه است. بعضی از
مفسران متاع را اعم از اثاث و به معنای مطلق وسیله مورد بهره‌برداری گرفته‌اند.
أَثاث :
اهل لغت اثاث را اسباب خانه معنی کرده‌اند،
راغب قید کثرت را بر آن افزوده و گوید ریشه آن از «اَثَ اذا کثر و تکاثف» است
و به هر مال که زیاد باشد اَثَاث گفته شده و گویند اثاث آن است که برای مصرف و استفاده است نه برای
تجارت.
در
آیه (اَثاثاً وَ مَتاعاً اِلی حِینٍ) (براى شما وسايل زندگى تا زمان معيّنى قرار داد)
مجمع البیان آن را اسباب خانه گرفته
و در آیه
(وَ کَمْ اَهْلَکْنا قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْنٍ هُمْ اَحْسَنُ اَثاثاً وَ رِءْیاً) (پیش از آنها مردمان بسیاری هلاک کرده‌ایم که از حیث وسائل زندگی و منظر بهتر بودند).
به نظر می‌آید که به معنی اسباب زندگی باشد.
در
المیزان فرموده: متاع از اَثَاث اَعَمّ است به مطلق آنکه مورد بهره است گفته می‌شود و مخصوص به اسباب خانه نیست.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «اثاث»، ج۱، ص۲۱-۲۲.
