• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اتصاف (منطق)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مشابه: اتصاف.

اتصاف در معانی متّصف بودن، صفتی را واجد بودن، محکوم علیه برای چیزی بودن به کار رفته است و در اصطلاح منطق متصف بودن و دارا بودن محمول برای موضوع را گویند.



«...آن مذهب که به بعضی از منطقیان منسوب است که گویند موضوع قضیّه چنان باید گرفت که هرچه صحّت اتصاف به موضوع داشته باشد، محکوم علیه بود...». «و مطلقه عامّه، ضروریه مطلقه باشد اگر حکم کرده باشند در او به استحالت خلوّ موضوع از محمول، یا اتّصاف موضوع به محمول، دائما بی‌شرط چیزی».
[۲] شیرازی، قطب‌الدین محمود بن مسعود، درّة التاج، ص۸۴.



۱. خواجه نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد، اساس الاقتباس، ص۲۵۴.    
۲. شیرازی، قطب‌الدین محمود بن مسعود، درّة التاج، ص۸۴.



خوانساری، محمد، فرهنگ اصطلاحات منطقی به انضمام واژه نامه فرانسه و انگلیسی، ص۳.


رده‌های این صفحه : اصطلاحات منطقی




جعبه ابزار