ابویعقوب اسحاق بن ابراهیم وزدولی عصّار
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابویعقوب اسحاق بن ابراهیم وزدولی جرجانی عصّار (م ۲۵۹ هـ)، از محدثان بزرگ و موثق و از عالمان
حنفیمذهب در
قرن سوم هجری قمری بوده است.
ابویعقوب اسحاق بن ابراهیم بن موسی وزدولی جرجانی عصّار، از اهالی وزدول
گرگان و ساکن همین شهر بود.
پدرش بزرگ اهل رای در گرگان، و خود اسحاق از اهل حدیث و صاحب تالیفاتی بود.
ابویعقوب برای کسب علم مسافرتهایی انجام داد.
ذهبی وی را از محدثان بزرگ و موثق و از عالمان حنفیمذهب میشمارد.
اسحاق در گرگان امام جماعت مسجد بنی اسد در محله محرز بوده است.
اسحاق وزدولی
علم فقه را نزد پدرش آموخت
و
علم حدیث را از
عبیدالله بن موسی،
مسلم بن ابراهیم و
آدم بن ابیایاس فرا گرفت. کسانی چون
عبدالرحمان بن عبدالمؤمن جرجانی،
ابراهیم بن موسی جرجانی و
محمد بن جعفر بصری از او روایت نقل کردهاند.
مرگ اسحاق وزدولی را در سال ۲۵۹ هـ در زندان
نیشابور نوشته، اما علت آن را متذکر نشده است.
المسند اثر اسحاق وزدولی است.
برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۱۷۲، برگرفته از مقاله «ابویعقوب اسحاق بن ابراهیم وزدولی».