ابومحمد امیة بن ابی‌امیه عمرو کاتب
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابومحمد امیة بن عمرو کاتب (زنده در حدود ۱۶۰ هـ)، از بزرگان
خاندان آل امیه و از شاعران و کاتبان دربار
خلفای عباسی بوده است.
ابومحمد امیة بن عمرو کاتب، از آل امیه، خاندانی مشهور در شعر، ادب و کتابت و از بزرگان این خاندان به شمار می‌آمد.
از هم‌پیمانان
هشام بن عبدالملک بود و از طریق ربیع که از نزدیکان منصور بود، به دولت بنی عباس راه یافت و به امر کتابت
منصور مشغول شد.
سپس به خدمت
مهدی عباسی (خلافت ۱۵۸-۱۶۹ هـ) درآمد و اسناد و نامه‌های دولتی را در حضور مهدی مهر و امضا می‌نمود.
به سبب داشتن فضل و ادب در بارگاه مهدی، قرب و منزلتی یافت و به همراه وی چهار مرتبه به
حج مشرف شد.
وی شعرهایی نیکو و زیبا می‌سرود و فرزندان او اهل علم و ادب بودند.
تاریخ وفات او به دست نیامد، ولی در دوران مهدی عباسی (خلافت ۱۵۸-۱۶۹ هـ) حیات داشته است.
اشعاری از امیة بن عمرو در پنجاه ورقه به‌جا مانده است.
برای مطالعه بیشتر به منبع زیر مراجعه شود.
پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۱۹۳، برگرفته از مقاله «ابومحمد امیة بن عمرو کاتب».
