ابوعیسی ترمذی (مقالهدوم)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوعیسی محمد بن عیسی ترمذی (حدود
۲۱۰-
۲۷۹ق)، از محدثان و فقیهان
اهلسنت قرن سوم هجری قمری بود.
صحیح ترمذی، یکی از کتابهای ششگانه حدیثی اهلسنت از تالیفات وی است.
ابوعیسی محمد بن عیسی بن سورة بن موسی ترمذی سلمی بوغی ضریر، اهل ترمذ، شهری نزدیک ساحل جیحون بود
و اندکی پس از سال
۲۰۰ق به دنیا آمد. از دوران کودکی و بالندگی وی اطلاعی در دست نیست.
علم حدیث را نزد
بخاری آموخت و از همو،
قتیبة بن سعید،
علی بن حجر و دیگران روایت نقل کرده و
حماد بن شاکر،
احمد بن علی نیشابوری و دیگران از او روایت نقل کردهاند.
رجالنویسان اهلسنت وی را حافظ حدیث و
فقیه، و توان او را در حفظ، ضرب المثل دانستهاند.
او را همچنین از پیشگامان
حدیث در آن دیار محسوب کردهاند.
وی برای یادگیری علوم مسافرتهایی به
خراسان،
عراق،
مکه و
مدینه داشته است.
در اواخر عمرش نابینا شد و در سال ۲۷۹ق در ترمذ از دنیا رفت.
آثار او عبارتاند از: التاریخ الصحیح (مشهور به الجامع الصحیح)، العلل
الرباعیات فی الحدیث شمائل النبی (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم)
و رسالة فی الخلاف و الجدل.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۶۷۶، برگرفته از مقاله «محمد ترمذی».