جعفر بن علی اندلسی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
جعفر بن علی اندلسی (متوفای ۳۶۴ق)، مشهور به ابن اندلسی و ابن غلبون، از حاکمان حمدانی نواحی افریقا در قرن چهارم قمری بود که میان او و
زیری بن مناد، جنگ‌ها و منازعاتی رخ داد. او سرانجام به
سال ۳۶۴ قمری در
اندلس درگذشت.
ابوعلی، جعفر بن علی بن احمد بن حمدون که به ابن اندلسی و هم چنین ابن غلبون شهرت دارد، زمامدار مسیله و امیر ناحیه زاب (از نواحی افریقا) بود.
ابن خلکان درباره او می‌گوید: وی بسیار بخشنده بود و به دانشمندان عنایت خاصی داشت.
ابن هانی اندلسی طی مدیحه سرایی‌هایی وی را مدح گفته است.
میان او و زیری بن مناد، جنگ‌ها و منازعاتی رخ داد؛ از جمله: نبرد سختی میان آن دو در گرفت که طی آن، زیری بن مناد کشته شد. سپس پسرش
بلکین جای پدر را گرفت و بر جعفر چیره شد. از این رو، وی سرزمین خود را ترک کرد و به اندلس گریخت و سرانجام در سال ۳۶۴ ق در آن جا درگذشت.
عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۲، ص۲۹۳.
