ابوعباس عبدالله بن طاهر خزاعی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوعباس عبدالله
بن طاهر خزاعی، یکی از والیان
حکومت عباسیان بود که بر سرزمین‌های
شام،
مصر،
خراسان،
طبرستان و
عراق حکم راند. او که شورش
محمد بن قاسم علوی را سرکوب کرد، سرانجام به
سال ۲۳۰ ق درگذشت.
ابوعباس، عبدالله
بن طاهر
بن حسین
بن مصعب بن زریق، منسوب به
قبیله خزاعه بود. زریق، نخست مولای طلحة
بن عبدالله
بن خلف خزاعی بود و به همین سبب به او منسوب است. وی امیر خراسان و مشهورترین والیان دوره
عباسی شد و اصالتاً از «بادغیسِ» خراسان بود.
مامون او را در
سال ۲۰۵ ق به ولایت شام گمارد. پس از آن او را در
سال ۲۱۱ ق به مصر انتقال داد و او تا
سال ۲۱۳ ق در آن جا ماند. مامون در
سال ۲۱۴ ق حکومت خراسان را به او سپرد و چون به شایستگی او پی برد، طبرستان، کرمان، ری، جنوب عراق و توابع‌شان را به سرزمین‌های تحت امارت او افزود.
عبدالله در دوره
معتصم، شورش محمد
بن قاسم علوی را سرکوب کرد و پس از دستگیری او را تحویل معتصم داد و معتصم، محمد
بن قاسم را زندانی کرد. عبدالله
بن طاهر در ۴۸ سالگی در نیشابور و به نقلی در مرو از دنیا رفت.
عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۵۰۱.
