ابوطالب بن نصیر حیات اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوطالب بن نصیر حیات اصفهانی، از ادبا و خوشنویسان
قرن دوازده هجری در
اصفهان بوده است.
میرزا ابوطالب اصفهانی متخلّص به «حیات» فرزند میرزا نصیر، شاعر ادیب خطّاط منشی، در
اصفهان در منصب استیفا به خدمات دیوانی اشتغال داشت، و خطّ شکسته را خوش مینوشت، و در فنّ انشاء، مهارت کامل داشت.
سرانجام در سال ۱۱۳۵ق در اصفهان
وفات یافت، و مدفون شد.
برخی از نویسندگان، تخلّص وی را «جناب» ذکر کردهاند که احتمالاً تصحیف شده «حیات» است. دیوان اشعارش بالغ بر دو سه هزار بیت بوده، این بیت از او است:
"لب خواهش نگشودیم و از آن خشنودیم ••• که مرادِ دو جهان قابل اظهار نبود".
مهدوی، سید مصلحالدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۲۸۹.