ابوسلمه نعیم بن مسعود اشجعی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوسلمه نُعَیم بن مسعود اشجعی، از بزرگان
بنی‌اشجع و
صحابی پیامبر اسلام بود که در
نبرد احزاب حضور داشت. او با ایجاد
تفرقه بین
قریش و
بنی‌قریظه، نیروی دشمن را تضعیف نمود.
عثمان بن عفان او را در راس سپاهی عازم فتح اهواز نمود و سرانجام به
سال ۳۰ هجری قمری در
مدینه درگذشت.
ابوسلمه نُعَیم بن مسعود اشجعی، از رؤسای
بنی‌اشجع بود که با دیگر احزاب، به یاری
قریش رفته و در
نبرد خندق شرکت داشت.
نعیم در آن نبرد قومش را ترک کرد و با اعلام مسلمانی، وارد
مدینه شد.
پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) به او گفت که اسلامش را مخفی کند و به او گفت: دشمنِ ما را خوار و پراکنده ساز، زیرا جنگ نیرنگ است.
نعیم به سوی
بنی‌قریظه -هم‌پیمانِ قریش- رفت. آنان برای جنگ با پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) معاهده‌ای امضا کرده بودند. نعیم به آنان گفت: اگر قریش به عللی به
مکه بازگشت، مسلمانان، سخت شما را کیفر خواهند کرد. از این‌رو به آنان پیشنهاد کرد که گروگان‌هایی از بزرگان قریش طلب کنند تا مطمئن شوند که قریش آنان را در مقابل مسلمانان تنها نمی‌گذارند. سپس نعیم به نزد قریش رفت و گفت:
بنی‌قریظه با مسلمانان به‌طور محرمانه صلح کرده‌اند و آنان از قریش گروگان‌هایی را طلب خواهند کرد تا به محمد (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) تقدیم کنند و قریش را نسبت به مکر یهود هشدار داد. دیری نگذشت که بنی‌قریظه از قریش گروگان‌هایی طلب کردند و چنین شد که قریش به صحت گفته‌های نُعیم مطمئن شد. هنگامی که قریش تسلیم گروگان به بنی‌قریظه را رد کرد، سوء نیت قریش بر بنی‌قریظه آشکار شد و بدین‌گونه میان هم‌پیمانان جدایی افتاد و آنان دستخوش تفرقه شدند.
نُعیم می‌گفت: من بین احزاب، جدایی افکندم تا این که از هر سو پراکنده گشتند و من امانت‌دار سرّ خدایم.
عثمان بن عفان او را در راس سپاهی برای فتح اهواز و مناذر اعزام کرد و
عتبة بن غزوان را به کمک او فرستاد.
نعیم در مدینه سکونت گزید و سرانجام به
سال ۳۰ هجری قمری در همان‌جا نیز درگذشت.
عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۱۵۵.
