ابودلف

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

اَبودُلَف، مسعود بن مُهَلهِل (مهلل) خزرجی (متوفای ۳۹۰ق)، معروف به اَبودُلَف، ادیب، جهانگرد و شاعر عرب در قرن چهارم قمری بود که به دربار نصر بن احمد سامانی، امير بخارا راه یافت. او سرانجام به سال ۳۹۰ق درگذشت.

---

اَبودُلَف، مسعود بن مُهَلهِل (یا مهلل) خزرجی ینبوعی، به «ینبع النحل» ناحیه‌ای وسیع در شمال غرب مدینه با دهکده‌ها و چشمه‌هایی جاری، منسوب است. ابودلف؛ جهانگرد، شاعر و ادیبی بود که طبعی لطیف داشت. او با اشعارش پادشاهان را ستود و هم‌نشین امیران و وزیران شد. از چین، هند، فارس، ارمنستان، آذربایجان، طبرستان و سرزمین‌های کردنشین دیدن و مشاهداتش را با دقت بسیاری تدوین کرد؛ به گونه‌ای که مستشرقان را به حیرت واداشت. همین دقت نظر، او را از جغرافی‌دانان طراز اول قرار داد. وی از جهانگردان مشهور قرن چهارم هجری است که دو رساله تألیف کرد؛ در یکی، به شرح خاطرات سفرش به چین و در دیگری، به سیاحتش در آسیای میانه پرداخته است. سال های آخر عمرش را ـ و هنگامی که بخارا پذیرای ادیبان و شاعران و دانشمندان بود ـ در خدمت امیر سامانی نصر بن احمد گذراند.

---