ابوخراشه خفاف بن عمیر سلمی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوخراشه خفاف بن عمیر سلمی (پیش از اسلام ـ حدود ۲۰ هـ)،
صحابه پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و از شاعران معروف
دوران جاهلیت و از سوارکاران شجاع بود. ابوخراشه در جنگ‌های عصر جاهلیت،
فتح مکه و
جنگ طائف و
جنگ حنین حضور داشت.
ابوخراشه
خفاف بن عمیر بن حارث بن شرید سلمی، از
قبیله بنی‌سلیم به شمار می‌رفت.
مادرش ندبه، از کنیزان سیاه‌چهره بود
و او را به اعتبار مادرش،
خفاف بن ندبه می‌خواندند.
خفاف نیز از سیاه‌چهرگان عرب،
پسر عموی خنسای شاعر
و از شاعران معروف دوران جاهلیت و از سوارکاران شجاع بود.
او دوره اسلام را درک کرد و
اسلام آورد
و در شمار صحابی پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) قرار گرفت.
وی روایتی از پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) نقل کرده که تنها راوی آن خود اوست.
او شاعری نیکوسرا بود.
ابوبکر (خلافت ۱۱-۱۳ هـ) را در اشعار خود ستود
و با
درید بن صمه اخباری دارد.
اکثر اشعار او مناقضاتی است که با
عباس بن مرداس انجام داده است.
ابوخراشه به واسطه شرکت در جنگ‌های قبیله‌ای در عصر جاهلیت شهرت یافته بود.
او همچنین در فتح مکه همراه پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) بود و پرچم بنی‌سلیم به دست او بود.
در جنگ‌های حنین و طائف نیز حضور داشت.
پس از وفات پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) که عده‌ای از اسلام سر باز زدند، او بر اسلام خود باقی ماند.
لازم به ذکر است که وی غیر از
ابوخراش خویلد بن مرة هذلی است.
دیوان شعر اثر ابوخراشه است
که
یحیی جبوری آن‌را جمع‌آوری و منتشر کرده است.
ابوخراشه تا دوران خلافت
عمر (۱۳-۲۳ هـ) زنده بود
و در حدود ۲۰هـ درگذشت.
برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۳۱۴، برگرفته از مقاله «ابوخراشه
خفاف بن عمیر سلمی».
