ابوبکر جومی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوبکر جومی
عالم، مبلغ و مفتی بزرگ
نیجریه در
قرن چهاردهم هجری/ بیستم میلادی بوده است.
وی در ۱۳۴۱ ق/ ۱۹۲۲ به
دنیا آمد. تحصیلات اولیه،
قرآن کریم،
زبان عربی و
فقه را نزد پدرش که از علمای
دین بود، فراگرفت. سپس در دانشکده الهیات ادامه تحصیل داد و در ۱۹۴۷ فارغ التحصیل شد. آنگاه به
قضاوت و سپس تدریس پرداخت. همچنین جهت ادامه تحصیل قصد
سفر به
قاهره را داشت که عوامل
استعمار به دلیل
ترس ازپیوستن او به
اخوان المسلمین مانعش شدند و وی را به همراه گروهی دیگر به
سودان فرستادند.
جومی با احمد و
بلو در ایام
حج در ۱۹۵۵ دیدار کرد و ارتباط خود را با وی در نیجریه ادامه داد،
بلو در سفر دوم جومی به حج، او را به عنوان مترجم خود برگزید و به او نشان طلایی اعطا کرد.
پس از
استقلال نیجریه، وی ابتدا به عنوان دستیار قاضی اول در دادگاه بزرگ شرعی استیناف و سپس به ریاست قضات مناطق شمالی کشور و در ۱۹۷۶ به منصب بزرگترین مفتی نیجریه انتخاب شد. علاوه بر آن دست راست رهبر اسلامی کشورش احمد و
بلو در دعوت اسلامی و
مبارزه با
خرافات و بدعت‌ها، مؤسس «جماعه نصرالاسلام»، عضو «مجالس اعلای جهانی برای امور مساجد»، دانشگاه‌های اسلامی و مجلس بزرگان علمای نیجریه، عضو مجامع فقهی در
مکه مکرمه، مطالعات اسلامی در
قاهره،
جهان اسلام و استاد دانشگاه احمد و
بلو و رئیس مجلس
تعلیم و
تربیت نیجریه – به عنوان آخرین سمت – بود.
جومی «جایزه جهانی ملک فیصل» را در ۱۴۰۹ ق به خاطر خدمات به اسلام در زمینه دعوت اسلامی به خود اختصاص داد.
وی در ۱۵
ربیع الاول ۱۴۱۳ ق/ ۱۹۹۳ بعد از یک زندگی سراسر
جهاد و فداکاری در
راه دعوت اسلامی و
دفاع از مسائل اسلام و
مسلمین در یکی از بیمارستان‌های لندن درگذشت.
ابوبکر جومی تعدادی تالیف در دعوت و بیان حق دارد. قرآن کریم را به زبان هوسایی ترجمه کرده و تفسیری از قرآن نمود که به رد الاذهان الی معانی القران نامیده شد. اولین تالیف او کتاب العقیده الصحیحه بموافقه الشریعه بود که در ۱۳۹۲ ق در
بیروت منتشر شد.
دانشنامه های انقلاب اسلامی و تاریخ اسلام، فرهنگنامه علمای مجاهد، برگرفته از مقاله «ابوبکر جومی».
