ابوالهیجاء عبدالله بن حمدان تغلبی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوالهیجاء عبدالله بن حمدان تغلبی (توفای ۳۱۷ق)، از امیران و فرماندهان مقرّب دربار
عباسیان در
قرن چهارم هجری قمری بود.
ابوالهیجاء، عبدالله بن حمدان بن حمدون تغلبی عدوی، از امیران و فرماندهان مقرّب دربار عباسی بود.
مکتفی‌بالله عباسی در سال ۲۹۳ق وی را فرماندار
موصل و توابع آن کرد. در آن‌جا بود تا این‌که
مقتدربالله در سال ۳۰۱ق وی را عزل کرد و او به
بغداد آمد. سپس در سال ۳۰۲ق خلیفه به او خلعت بخشید و امارت موصل را به او بازگرداند. در سال ۳۰۳ق او را همراه برادرش
حسین دستگیر کرد و در سال ۳۰۵ق وی را آزاد کرد.
در سال ۳۰۸ق امارت
خراسان و
دینور را به او داد. وی در بغداد می‌ماند و نماینده خود را به آن مناطق می‌فرستاد و این شیوه رایج آن روزگار بود. در سال ۳۱۵ق امور
مالیات و املاک موصل و سرزمین‌های مجاور آن را به‌عهده گرفت. سپس در سال ۳۱۷ق در غائله خلع مقتدر کشته شد، زیرا او برای خلع خلیفه و نصب قاهربالله، با سرداران ترک همکاری کرده بود. پس از این‌که مقتدر به خلافت بازگشت، سرِ
ابوالهیجاء را نزد او آوردند.
عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۲، ص۲۰۰.
