ابوالقاسم حدیثی

ابوالقاسم حدیثی (قرن ۴ق) از بزرگان و فقیهان خوارج در قرن ۴ قمری بود که عقایدش را پنهان می‌کرد. مرگ او نیز در قرن چهارم رخ داده است.

الندیم ابوالقاسم حدیثی را از بزرگان و فقیهان خوارج دانسته و می‌گوید: من او را دیده‌ام. وی زاهد و خاشع بود؛ اما عقیده خویش را از دیگران پنهان می‌کرد.

آثار ابوالقاسم عبارت‌اند از: الجامع فی الفقه، احکام اللّه عز وجل، الامامه، الوعد والوعید، التحریم والتحلیل، والتحکیم فی اللّه جل اسمه.

با توجه به اینکه الندیم (م. ۳۸۰ق) ابوالقاسم را دیده است، درگذشت او را می‌توان در قرن چهارم دانست.(دیگر منابع:)

۱.	↑ ابن ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۲۹۵.
۲.	↑ کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۸، ص۹۷.

• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «ابوالقاسم حدیثی»، ج۲، ص۶۶.