• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ابوالفضل عباس بن حسن علوی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



ابوالفضل عباس بن حسن علوی (م ۱۹۳ هـ)، از نسل حضرت ابوالفضل العباس و از عالمان و شاعران فصیح در قرن دوم هجری قمری بود. او از اصحاب هارون الرشید و مامون عباسی بود.



ابوالفضل عباس بن حسن بن عبیدالله علوی مدنی، از نسل عباس بن علی (علیه‌السّلام) و اهل مدینه بود، ولی به بغداد رفت و در همان‌جا می‌زیست.
او مردی عالم و از شاعران فصیح زبان علوی بود.
[۲] ابواسعد آبی، منصور بن حسین، نثر الدر، ج۱، ص۳۸۴.
در ایام خلافت‌ هارون الرشید (۱۷۰-۱۹۳ هـ) وارد بغداد شد و در شمار اصحاب و پیروان‌ هارون در آمد و بعد از مرگ‌ هارون، جزء اصحاب مامون عباسی شد. زمانی بر او وارد شد و به ایراد سخن پرداخت و بسیار نیکو سخنرانی کرد و مورد ستایش وی قرار گرفت.
از آثار او فقط پنجاه ورقه شعر بر جای مانده است. سرانجام او در سال ۱۹۳ هـ درگذشت.


برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
[۷] ابن‌قتیبه دینوری، عبدالله بن مسلم، عیون الاخبار، ج۲، ص۱۷۰.
[۹] ابوالفرج اصفهانی، على بن حسين، الاغانی، ج۲، ص۲۱۶.



۱. خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۱۲۵.    
۲. ابواسعد آبی، منصور بن حسین، نثر الدر، ج۱، ص۳۸۴.
۳. خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۱۲۵.    
۴. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۱۳، ص۲۴۶.    
۵. ابن‌ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۱۹۹.    
۶. صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۱۶، ص۳۷۰.    
۷. ابن‌قتیبه دینوری، عبدالله بن مسلم، عیون الاخبار، ج۲، ص۱۷۰.
۸. امین، سیدمحسن، اعیان الشیعه، ج۷، ص۴۱۱.    
۹. ابوالفرج اصفهانی، على بن حسين، الاغانی، ج۲، ص۲۱۶.



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۴۲۶، برگرفته از مقاله «عباس بن حسن علوی».






جعبه ابزار