زیارتگاه سیداحمد، در ناحیه فجر شهر غراف و میان قبایل بنیرکاب، واقع شده و بسیار مورد توجه اهالی است. ساختمان آرامگاه، قدیمی است و دارای ایوان و گنبد کلاهخودی به ارتفاع دوازده متر از سطح زمین است، ضریح فلزی، قبر را دربرگرفته و شکل آرامگاه، بهصورت برج و فاقد رواق و شبستان است. [۱]
عامری، ثامر عبدالحسن، المراقد و المزارات فی العراق، ص۶۰ - ۶۱.
[۲]
حسنی، عادل، دلیل العتبات و المراقد فی العراق، ص۱۷۵.
درباره شخص مدفون در بقعه، نظر واحدی وجود دارد، وی سیدی جلیلالقدر و عظیمالشان و مکنا به ابوالطیب بود. شیخ محمد حرزالدین درباره این بقعه مینویسد: مرقد وی، آباد است و روی آن، گنبدی قرار دارد و مردم برای آنجا نذر میکنند، علت شهرت او به ابوالرایات، آن است که بین سیداحمد و دشمنان خدا که طغیانگر بر او بودند، جنگی درگرفت، سیداحمد، جنگجویانی را برای نبرد با دشمن، جمع کرد و پرچمهای یارانش، زیاد بود، به همین سبب، او را ابوالرایات نامیدند. بعضی از اهل خبره، گفتهاند که او، برادر سیدمحمد حائری، معروف به عقار (عگار)، مدفون در روستای «خابوره» عراق میباشد و برخی نسب او را بدینترتیب دانستهاند: احمد الاکبر بن ابی علی حسن بن محمد الحائری بن ابراهیم المجاب بن محمد العابد بن امام موسی کاظم (علیهالسّلام). [۳]
حرزالدین، محمد، مراقد المعارف، ج۱، ص۱۰۵ - ۱۰۶.
او، چهار برادر به این نامها داشت: احمد الاصغر، ابوالحسن علی الضخم، ابوالحسن محمد الاعجمی و ابوجعفر محمد. همچنین وی، صاحب چهار فرزند، به این نامها بود: ابوالحسن علی، ملقب به ابوفویره که نسلش را بنوفویره گویند؛ ابوالحسن معصوم و اوجد آل معصوم در حله و حائر است؛ طاهر و ابوالبرکات حسن برکه. [۴]
اعرجی، سيدجعفر، مناهل الضرب، ص۴۸۶ - ۴۸۷.
[۵]
عبیدلی، جمالالدین ابوالفضل، التذکره فی انساب المطهره، ص۱۴۴ - ۱۴۵.
[۶]
عبيدلى، محمدشرف، تهذیب الانساب، ص۱۶۷.
[۷]
رجائى موسوى، سيدمهدى، المعقبون من آل ابیطالب، ج۲، ص۲۷۸ - ۲۷۹.
در کشورهای عربی، نسل بسیاری از احمد ابوالطیب یا ابوالرایات، تاکنون به یادگار مانده که نامشان، زینتبخش کتب انساب است.
زیارتگاههای عراق، محمدمهدی فقیه بحرالعلوم، برگرفته از مقاله «مزار سیداحمد ابوالرایات»، ج۲، ص۳۰۳. ردههای این صفحه : زیارتگاههای استان ذیقار | مزار امامزادههای استان ذیقار | مزار فرزندان امام موسی کاظم |