ابوالخطاب محمد بن ابی‌ذویب اسدی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوالخطاب
محمد بن ابی‌ذویب
اسدی، در ابتدا از یاران
امام جعفر صادق (علیه‌السّلام) بود که بعدها به
غلات پیوست. سرانجام
حسین بن موسی عباسی حاکم
کوفه، او را به
سال ۱۴۳ ق به قتل رساند.
ابوالخطّاب
محمد بن ابی‌ذویب، منسوب به
بنی‌اسد که برخی نامش را
محمد بن ابی‌ثور و یا
محمد بن ابی‌یزید گفته‌اند از غلات شیعه و قائل به حلول بود. وی مدعی بود خداوند در
علی بن ابی‌طالب (علیه‌السّلام) و سپس در امام
جعفر صادق (علیه‌السّلام) حلول کرده است. او قبل از انحراف، از پیروان امام
جعفر صادق بود. زمانی که خبر ادعای او به امام صادق رسید، از وی تبرّی جست و او را لعنت کرد.
حاکم
کوفه، حسین
بن موسی عباسی، وی را دستگیر کرد و به همراه هفتاد نفر از یارانش به قتل رساند. پیروان او «
خطّابیّه» خوانده می‌شوند که معتقدند ابوالخطّاب و یاران او کشته نشده‌اند، بلکه برای دشمنان‌شان چنین توهمی ایجاد شده است؛ هم چنین برآنند که امامت بعد از امام
جعفر صادق (علیه‌السّلام)، به فرزندش،
اسماعیل منتقل شده، از این رو آنان گروهی از
اسماعیلیه به شمار آمده‌اند.
عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۳۵۸.
